રાજુલભાનુશાલી

આજે આઠવાળી ગાડીનું રિઝરવેશન હતું, મા ભાતું બનાવી રહી હતી. એ ચુપચાપ રાંધણીયામાં જઈને ઉભો રહ્યો.. “અબઘડી થઈ જાશે હો ભઈલા” બોખું મોં બોલ્યું. અને  કરચલીવાળા  હાથ ઝટપટ ચાલવા લાગ્યા.. એ હસીને બહાર નીકળ્યો, ને  ઝડપભેર  હાથમાં પકડી રાખેલી  કાચની શીશીનું બુચ બંધ કરી દીધું.. ઝડબેસલાક! રખેને  એક પળનોય વિલંબ...

એ મા ની આંખો ત્યારે કારણ વગર તરલ થઈ જાય છે! જ્યારે, શહેરમાં રહેતા દિકરાની આંખો પિત્ઝાના રોટલાની કોર પર આંગળાની છાપ જોવા મથે છે..!   રાજુલ ભાનુશાલી