
‘પંખ’ જૂના સાહિત્યને સાથે રાખીને નવા સાહિત્યને પોંખતું ને અલગ-અલગ ફીલ્ડમાં કામ કરતા ગુજરાતી યંગસ્ટર્સનું એક ગ્રુપ છે. ટીમમાં અમુક ડોક્ટરો છે, અમુક એન્જીનીયરો છે. અમારા વચ્ચે એક વાત કોમન છે : ગુજરાતી હોવાનું ગૌરવ.
વરસાદની ઋતુ હવે લગભગ પૂર્ણ થવાને આરે છે. ધીમે-ધીમે ઠંડી પગપેસારો કરશે. પણ કોઈ ઋતુમાં કોઈ વ્યક્તિ સાથેની આપણી યાદો ક્યારેય પૂર્ણ થાય છે ખરી? એણે તો આપણી અંદર કાયમી પગપેસારો કરી લીધેલો જ હોય છે. કવરપેજમાં પણ એવું જ કંઈક દેખાય છે ને? ‘પંખ’નો સપ્ટેમ્બર મહિનાનો આ અંક વાંચજો...
ગણેશજીની સ્થાપના પહેલા એમનું વિસર્જન દર્શાવતું કવરપેજ થોડું અજુગતું જરૂર છે. પણ ‘જવું’ એ ખરેખર ‘જવું’ હોતું જ નથી. વાત ગણેશજીની હોય કે આપણી, આજે, આ ક્ષણે થઈ રહેલી પ્રત્યેક ઘટનાઓ આપણી સાથે હંમેશા જોડાયેલી જ રહે છે. પાછલા બે અંકની જેમ આ અંક સ્પેશિયલ વિષય પર નથી, પણ સ્પેશિયલ...
કૃષ્ણ-જન્મોત્સવ અને સ્વાતંત્ર્ય-દિવસ પર એક ‘ટૂંકો અને ટચ’ અંક બનાવ્યો છે. તો થોડો સમય કાઢીને આ અંક વાંચજો જરૂર. વાંચીને પછી પ્રતિભાવો પણ આપજો. – પંખ®️ e-magazine
શિલ્પથી નમણી તું પંડે પાતળી છે, હોઠ પર લીધી તો લાગ્યું વાંસળી છે. . આંખ,પાંપણ બહાર ક્યાય પગ ન મુકે, કેટલી તારા વગર એ પાંગળી છે! . એક નજરે આખું ઘર જોતું રહે છે, તું ગરીબ ઘરમાં બચેલી તાંસળી છે. . જોઇને સહસા તને ઝૂક્યું છે મસ્તક, તું તિલક કરવા...
રોજનો સંગાથ છે, આ હાઇવે તોય સાલો ત્રાસ છે, આ હાઇવે . જ્યાં અકસ્માતો થતા દરરોજના, કો’ક નો તો શ્રાપ છે, આ હાઇવે. . ગામડા તો ત્યાં જ સડવાના સદા, શ્હેર માટે લાભ છે, આ હાઇવે. . ચોતરફ વિસ્તાર પામે છે છતાં, તોય ક્યાં પર્યાપ્ત છે, આ હાઇવે. . રોજ...
એમ એ ઉભા છે પ્હેરી ઘરચોળું, હું બેઠો હૈયે ઉછેરી ઘરચોળું. . રાત આખી ચાંદ ઓઢીને આવી, ચાંદનીમા જાણે વેરી ઘરચોળું. . સ્પર્શ એ રીતે મુકી ગ્યા શ્વાસોમાં, લ્યો, હથેળીમાં ઉમેરી ઘરચોળું. . રાત નાગણ થઈને ડંખે છાતીએ, અંગ ભીંસે કેવું ઘેરી ઘરચોળું. . ચાર કાંધે એ સુતુ સન્નાટો થઈ, ...
આજે આઠવાળી ગાડીનું રિઝરવેશન હતું, મા ભાતું બનાવી રહી હતી. એ ચુપચાપ રાંધણીયામાં જઈને ઉભો રહ્યો.. “અબઘડી થઈ જાશે હો ભઈલા” બોખું મોં બોલ્યું. અને કરચલીવાળા હાથ ઝટપટ ચાલવા લાગ્યા.. એ હસીને બહાર નીકળ્યો, ને ઝડપભેર હાથમાં પકડી રાખેલી કાચની શીશીનું બુચ બંધ કરી દીધું.. ઝડબેસલાક! રખેને એક પળનોય વિલંબ...
એ મા ની આંખો ત્યારે કારણ વગર તરલ થઈ જાય છે! જ્યારે, શહેરમાં રહેતા દિકરાની આંખો પિત્ઝાના રોટલાની કોર પર આંગળાની છાપ જોવા મથે છે..! રાજુલ ભાનુશાલી
તને ખબર છે? મારી મિલકતમાં શું છે? એ બ્લેન્કેટ જેમાં હજુ પણ તારી હૂંફ મને વીંટળાય છે એ કોફીનો કપ જેમાં હજું પણ છલકે છે તારા હોઠની ભીનાશ બાલ્કનીમાં બેસવાની તારી એ જીદ હજુ પણ જીદે ચડેલી છે, તેં રોપેલા મોગરામાં અવાર-નવાર ઉગતાં ફૂલ આજે પણ મારા શ્વાસ મહેકાવે છે...
બેઠાં-બેઠાં ચિંતા થઈ ગઈ, મચ્છર માર્યું, હિંસા થઈ ગઈ. . દિલમાં આયાતોની મોસમ, આંખો ભગવતગીતા થઈ ગઈ. . માણસથી મન મોટું થઈ ગ્યું, મનથી મોટી ઈચ્છા થઈ ગઈ. . છે કૈં માણસ જેવી ચિંતા ? કૂતરાની પણ ઈર્ષા થઈ ગઈ. . બગલા કાકા બાવો થઈ ગ્યા, મચ્છી કાકી શિષ્યા થઈ...
દર મહિને નિયમિત અંક મેળવવા માટે ‘પંખ’ના સબસ્ક્રાઇબર બનો.